Η Άλμα δεν είναι άγγελος. Κοιτάζει θλιμμένη τον πέτρινο
παγωμένο άγγελο στο σιντριβάνι. Η Άλμα που έχασε όλη της τη νεότητα για να
φροντίζει πάντα για τους άλλους, η καθωσπρέπει δεσποινίς Άλμα. Οι άγγελοι δεν
έχουν άσβεστες φλόγες μέσα τους να τους καίνε το κορμί και την ψυχή. Οι άγγελοι
δεν ελπίζουν σε έναν τόσο δυνατό άνεμο που θα τους πάρει τα φτερά μια για
πάντα. Τα όνειρά σας δεσποινίς Άλμα, τα όνειρά σας! Τα εναποθέσατε όλα στο
μικροσκόπιο του γείτονά σας! Αργήσατε να τα θυμηθείτε. Μα δε σας κατηγορώ.
Κερδίσατε ένα παιχνίδι που δε θα θέλατε να είχατε ποτέ νικήσει. Και μείνατε
μόνο με ένα κουτί ηρεμιστικά – έτσι, μπορούμε να συνεχίσουμε το δρόμο μας. Το
σώμα σας ήταν πάντα κλειδωμένο μέσα στην ψυχή σας. Τόσο μόνη που ήσασταν πάντα,
μα τώρα είστε πιο μόνη από ποτέ. Τα όνειρά σας, τα όνειρά σας. Καυτά και
κόκκινα.
Η Άλμα δεν είναι άγγελος. Το αίμα του αγγέλου είναι παγωμένο
και διάφανο.
Λολίτα Ζωγράφου
