Δε γνωρίζω τίποτε πέρα απ' ό,τι ζω. Γι' αυτό και γνωρίζω πολύ λίγα. Για την ακρίβεια γνωρίζω ελάχιστα. Όσα μου προσφέρει το πρίσμα της υποκειμενικότητάς μου, το φιλί της μουσικής και η απουσία επαφής με τον έξω κόσμο (:τον έξω του κορμιού μου, του κεφαλιού μου, του σπιτιού μου, του μολυβιού μου κόσμο). Περιμένω να ακουστεί ένα "μπαμ", που ακούγεται καθημερινά, μα δε με αγγίζει γιατί είναι μακριά, γιατί δεν το ζω, γιατί δεν το γνωρίζω.
Επανάσταση είναι και κάτι που κάνεις βασισμένος σε ένα όραμα ή τη θέληση για αλλαγή, η οποία δεν ξέρεις πού ακριβώς θα οδηγήσει, μα σίγουρα θα την επιδιώξεις με κάθε τίμημα. Γι' αυτό η αλλαγή είναι επανάσταση. Ο καναπές δεν είναι επανάσταση, εκτός αν είναι ανάποδα και τρύπιος.
Ντρέπομαι που απογοητεύω συχνά εκείνο το παιδί που ακόμη απεχθάνεται το παρελθόν και αρρωσταίνει από αυτό και τα κατάλοιπά του. Ντρέπομαι συχνά και κοκκινίζουν τα μαγουλά μου και κανείς δεν προσφέρεται να λιώσει παγάκια πάνω σε αυτά. Γι' αυτό μένω να ντρέπομαι. Και να περιμένω.
Αν μου κόψουν το ρεύμα τρεις μέρες είμαι άχρηστη. Όπως σχεδόν όλοι. (Όλοι πλην του Μάνιου Κούριου Δεντάτου.) Αν μου κλείσουν τα σούπερ-μάρκετ κυρίως θα πεθάνω της πείνας κι αν μου κόψουν το νερό δεν έχω πηγάδι. (Αυτά τα έκαναν βόθρους, εκτός από εκείνο πάνω στην "Κουτσουπιά", όπου μάλλον θα είναι ο παράδεισός μου, αν υπάρχει Θεός.) Τι είναι η αξιοπρέπεια, η αιδώς και η ταπεινοφροσύνη μου όταν χάνεται η - πάντοτε χαμένη - αυτάρκεια της ύπαρξής μου; Πόσο μακριά είμαι από αυτό που δε γνωρίζω; Περισσότερο ή λιγότερο από μία κλωστή;
________________________________________________________________________
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Μην αφήνεις να φύγει αυτό που αγαπάς (ή αυτό που έχεις ανάγκη)! Αγκάλιασέ το, σφίξ' το ανάμεσα στα πόδια σου και κλέψ' του DNA με τα νύχια σου. Φώναξε, πέσε, ταπεινώσου, παρακάλεσε, νιώσε ντροπή χωρίς παγάκια, αποπλάνησε και χάσε. Χάσε αυτή τη μάχη που δεν μπορείς να κερδίσεις γιατί η έκβασή της είναι προδιαγραμμένη και συνεχώς επαναλαμβανόμενη. Ο πόθος είναι τα παγάκια που παλεύω να αποσπάσω από χαλασμένους καταψύκτες και η επανάσταση είναι η επαναλαμβανόμενη μάχη. "Μα πού είναι η αλλαγή;". "Αλλάζω εγώ".
Εγώ όταν (δεν) είμαι εγώ
